Apostolstwo dobrej śmierci

Stowarzyszenie Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci – znane jest również jako Apostolstwo Dobrej Śmierci. Zrzesza wszystkich, którzy pragną modlić się o dobrą śmierć dla siebie i innych przez wstawiennictwo Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci i świadczyć swoim życiem o miłości Boga. Cele Stowarzyszenia określone i zatwierdzone zostały przez papieża św. Piusa X w lipcu 1908 r. Są one proste i dostępne dla każdego człowieka. Członkowie Stowarzyszenia upraszają wiernym wytrwanie w łasce uświęcającej, grzesznikom nawrócenie, a wszystkim członkom dobrą i świętą śmierć oraz powierzają Matce Bożej ostatnie chwile ziemskiego życia. W kościele Św. Ap. Piotra i Pawła w Wilnie znajduje się wymowny obraz przedstawiający śmierć, która depcze wszystkie atrybuty władzy, nauki, sztuki, bogactwa… Śmierć zawsze przychodzi cicho, nieznana w czasie ani przestrzeni. Jej tajemnicza obecność dotyka wszystkich bez wyjątku. Chrześcijanin, jak każdy człowiek, boi się rozstania z najbliższymi, z tymi, których kocha, ale tak naprawdę boi się tylko nagłej śmierci, która mogłaby go zastać w stanie grzechu. Czasy współczesne zaabsorbowane innymi problemami nie sprzyjają refleksji o ludzkim przemijaniu. Specjalnego przepisu na umieranie nie ma. Człowiek umiera każdego dnia, bo życie ludzkie ucieka dzień po dniu. Śmierć została przekazana w zarządzanie lekarzowi i strukturom szpitalnym. Lekarz często pozostaje sam na sam ze śmiercią, zwłaszcza wtedy, gdy najbliższa rodzina nie chce uczestniczyć w tym ostatnim akcie ludzkiego życia. Historia Apostolstwa Dobrej Śmierci jest związana z kultem Matki Boskiej Bolesnej. W dziejach Kościoła Stowarzyszenie przyjmowało różne nazwy i przechodziło różne koleje losu. W Polsce już w XVII w. zostało założone Bractwo Dobrego Pasterza powołane dekretem papieża Klemensa X. Jego celem było uproszenie sobie i innym dobrej i szczęśliwej śmierci, a patronami byli św. Józef, Maryja Niepokalana i Dzieciątko Jezus – czyli Święta Rodzina. Obecna nazwa Stowarzyszenia została nadana w dniu 22 lipca 1908 roku przez papieża Piusa X. W miejsce starego Bractwa Dobrej Śmierci zostało utworzone nowe pod nazwą Stowarzyszenie Matki Boskiej Patronki Dobrej Śmierci, którego centrala mieści się w Montligeon we Francji. 30 maja 1987 r. w najstarszym sanktuarium maryjnym w Górce Klasztornej Prymas Polski Kard. Józef Glemp oficjalnie zatwierdził Polską Filię Stowarzyszenia. Zasadniczym celem Stowarzyszenia jest przygotowanie członków do dobrej śmierci przez dobre życie, modlitwę i spełnianie dobrych uczynków. Swą modlitwą członkowie Stowarzyszenia obejmują wiernych w Polsce i za granicami kraju. Istnieją trzy stopnie przynależności do Apostolstwa Dobrej Śmierci. Pierwszy stopień oznacza wpisanie do Księgi Stowarzyszenia, co jest równoznaczne z oddaniem się pod opiekę Matki Bożej. Drugi i trzeci stopień związany jest ze zobowiązaniem się do odmawiania modlitw, codziennego rachunku sumienia itp. Pamiętając, że na dobrą śmierć trzeba zasłużyć sobie dobrym życiem, członkowie starają się podejmować różne pożyteczne dzieła miłosierdzia ofiarując swój czas i radość. 12 listopada 2003 r. zostało założone Stowarzyszenie Matki Boskiej Patronki Dobrej Śmierci w Parafii Św. Jacka w Mysłowicach-Morgach. Członkowie Apostolstwa gromadzą się we wspólnocie, ponieważ uważają, że razem jest łatwiej wytrwać, przezwyciężyć trudności. Wspólnota stara się rozpoznać potrzeby parafii, jednoczy się w modlitwie, urządza pielgrzymki do sanktuariów maryjnych. Raz w miesiącu członkowie i sympatycy Apostolstwa spotykają się na wspólnej modlitwie w kościele o g. 7.30. Odmawiamy Godzinki do Matki Boskiej Bolesnej, później uczestniczymy we Mszy św., po której odmawiamy Różaniec do Siedmiu Boleści Matki Bożej. We wspólnej modlitwie tkwi siła, dlatego łączymy się z innymi członkami Apostolstwa na dniach skupienia organizowanych w różnych miejscach. 8 lipca 2006 r. byliśmy w Piekarach, 23 września – na dniu skupienia w Turzy Śląskiej, zaś 12 grudnia 2006 r. planowany jest wyjazd do Pierśćca k. Skoczowa. Rozumiejąc rolę, jaką mamy do spełnienia wobec ludzi lękających się śmierci oraz dalekich od pojednania się z Bogiem, zdajemy sobie sprawę z wielkiego daru, jakim jest Stowarzyszenie. Tysiące ludzi modli się jeden za drugiego, prosząc Maryję o wstawiennictwo w godzinie naszej śmierci. Stowarzyszenie staje się znakiem życia, a nie śmierci, daje poczucie bezpieczeństwa, przyjaźni, radości i nadziei. Obecnie nasze Stowarzyszenie liczy 65 członków. A nasza działalność to: – informowanie o celach, zadaniach (przywilejach) Stowarzyszenia, – rozprowadzanie biuletynów „Nadzieja i Życie”, modlitewników Apostolstwa Dobrej Śmierci, różańców do Siedmiu Boleści Matki Bożej oraz innych materiałów związanych z Apostolstwem, – organizowanie spotkań opłatkowych, – czynne uczestnictwo w życiu parafialnym – pisanie artykułów do gazetki parafialnej „Opoka”, – godzinki do Matki Boskiej Bolesnej, – odwiedzanie członków Apostolstwa w ich domach i okolicznościowe odwiedzanie chorych.

źródło: Zelatorki